KSW 37

Koniec roku i ostatnia duża gala MMA w naszym kraju. K - a! Ludzie! Musicie gadać tylko o walce Popka z Pudzianem? Nie widzieliście niczego innego, żadnych innych walk, nic więcej? O tej gali napisano już chyba wszystko. Powiedziano też. Od jakiegoś czasu, zacząłem przyglądać się różnym sprawom, w miarę możliwości, obiektywnie. Najpierw analizuję i rozważam różne za i przeciw, słucham i czytam co mają do powiedzenia inni. Później porównuję i - myślę swoje. W otaczającej mnie rzeczywistości: w pracy, na treningach, po gali, słyszę w 90% tylko o walce Raka i Pudzianowskiego. Znowu muszę zadać pytanie: nie widzieliście nic więcej? A otwarcie gali, cała, towarzysząca temu oprawa, atmosfera, widownia, ilość wysoko postawionych walk. Na temat KSW zdania są podzielone. Chociaż zdań laików, którzy wypowiadają się na temat sportów walk, staram się nie kodować. Jednym uchem wpuszczam drugim wypuszczam. To wszystko wyszło im przy trzydziestce siódemce, na plus? Słyszałem, że wyskakiwały błędy podczas transmisji na żywo PPV. Były też jakieś oświadczenia na ten temat. Jakby nie patrzeć, KAŻDA walka była na wysokim poziomie. Czyż nie?! Takie pojedynki jak Borys Mańkowski vs. John Maguire, Roman Szymański vs. Sebastian Romanowski, czy Karol Bedorf vs. Ferdnando Rodrigues Jr. to chyba klasa światowa. Zgadzacie się? Walka Kornika z Wrzoskiem (Artur Sowiński vs. Marcin Wrzosek), która mnie najbardziej interesowała, w mojej ocenie, zakończyła się za szybko. Na miejscu lekarza, poczekałbym na rozwój sytuacji z okiem Kornika. Wiem, możecie się ze mną nie zgadzać, każdy ma swoje zdanie, każdy z trenujących czy fanów ma swoje wyrobione poglądy na temat federacji KSW. Na temat każdej polskiej federacji też... Mimo to, każdy z nas ogląda te gale. Czyli: KSW i inni, osiągają pełen sukces. Jakby nie patrzeć, konkurencja ma co gonić i myśleć, w jakim kierunkiem pójść, by dogonić faworyta, o kogo zabiegać.

 Co do walki Pudziana z Popkiem, powiem tylko tyle: walka się odbyła. ...ale, ale… I tak czekacie, co będzie z tymi zawodnikami dalej. Każdy jest ciekaw, z kim tym razem i kiedy zawalczą. Jakoś tak to wiem. Dziękuję za uwagę i do zobaczenia

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

STRZAŁ W DZIESIĄTKĘ #10 Mateusz Siński

Obraz
Mateusz Siński - zawodnik MMA, uczestnik drugiej edycji MMAstar, weganin, posiadacz purpurowego pasa BJJ to kolejny mój rozmówca. To już 10 – ty Strzał w Dziesiątkę i drugi wywiad, w którym gość odpowiedział na moje pytania w formie pisemnej. Zapraszam do lektury. Mały jubileusz ogromnie cieszy, nawiguje na przyszłość. Mam już zaplanowane kolejne odcinki Strzału w Dziesiątkę. Forma prezentacji interesujących sportowych postaci będzie taka sama. Już czas na kolejną 10 - tkę. 1. Zacznijmy od pytania podstawowego: jak i kiedy zaczęła się Twoja przygoda ze sportami walki? Moja przygoda ze sztukami walki zaczęła się, jak poszedłem do liceum. Właściwie to w wakacje przed liceum. Skończyłem wtedy trenować pływanie i razem z moim przyjacielem poszliśmy na pierwszy trening BJJ do Radka Turka. Wtedy był to jeszcze Alliance Team, a treningi odbywały się w sali zapaśniczej na Gwardii - to był niepowtarzalny klimat. Mieliśmy po 16 lat i szybko odnaleźliśmy się w nowym sporcie. Bartek do
Czytaj więcej

Sport lekiem na całe zło...! (wpis zawiera wulgaryzmy)

Któż nie doznał w życiu jakiegoś niepowodzenia, smutku, bólu straty. Niektórzy swoje żale wylewają w inny sposób i psioczą na los na swój prywatny użytek. Jedni idą w stronę używek, alkoholu, zakupów i jakieś jeszcze inne świństwa. Inni znęcają się na najbliższych, na rodzinie czy zwierzętach (kurwy). Są i tacy, którzy swoje żałosne życie odreagowują, znęcając się na podwładnych czy pracownikach psychicznie ( też kurwy). Kto jest gorszą kurwą trudno określić.  Jedno można powiedzieć jasno i wyraźnie, zazwyczaj tacy ludzie nie uprawiają żadnego sportu. Bynajmniej z moich spostrzeżeń tak wynika. Znam kilka gnid…  Wczoraj pomagałem sąsiadom ze skutkami zalana mieszkań po pęknięciu rury wodociągowej. I… jak niewielu ludzi pomagało, tych, którym los sprzyjał - również łapałem się za głowę. Biegając na bosaka - w japonkach, w zimnej wodzie po kostki, ratując ludzki dobytek - często całego życia… słysząc „troskę” szacownych pań tylko o własne wiaderko („panie, to moje wiadro – żeby nie
Czytaj więcej

Poniedziałkowy ból.

Obraz
Po nie najlepszym występie na Bushido Cup, chwilkę "chodziłem" podłamany... Minęła leniwa niedziela wypełniona relaksem w domowym zaciszu. Czasu spędzonego z dziewczynami było co nie miara... Mimo bólu w karku i przedramieniu, rano uderzyłem na trening CrossFit, po południu do Grapplera na sparingi. Należy przecież realizować plan rozpisany do końca roku. Często tak mamy, że po porażce trzeba się podnieść. Ja mam tak, że staram się podnieść ze zdwojoną mocą. Czy to porażka w życiu, czy w sporcie… czy z mojej winy czy za sprawą innych - staję i walczę z samy sobą. Bo ta walka z samym sobą jest tą, którą chcę wygrać w pierwszej kolejności. Jak można wyczytać z wyrazu mojej twarzy na zamieszczonym niżej zdjęciu, nie czułem się z byt dobrze. Przegrałem. Łza się kręciła w oku, kiedy widziałem kolegów z klubu zdobywających medale. Smak porażki był słony. Ale, ale… na horyzoncie kolejny, ostatni start w tym roku. Nie ma co się mazać. Trzeba brać się do ciężkiej pracy... foto: Pa
Czytaj więcej